Foutje moet kunnen....

Één keer in de week gaan mijn moeder en ik samen naar de Ap.
Heel gezellig!
We kletsen dan een beetje bij en halen er dan onderwijl allerlei lekkere boodschappen.
Deze bewuste week had mijn moeder het heel erg druk gehad.
De woonkamer was geverfd en er was een nieuwe vloer gelegd.
Ze was dus best wel moe.
Afijn...
We doen als gebruikelijk de boodschappen.
Lopen daarna met onze boodschappen naar de auto en laden de boel in.
Toen de karretjes leeg waren , en ma achterin de auto nog aan het organiseren was,
bracht ik onze boodschappen karretjes vast terug.



Ik plaats de karretjes terug en draai me om om weer naar de auto te lopen.
Zie ik dat ma met haar auto alvast naar achter komt rijden.
Ik denk nog ; "Goed idee, kunnen we gelijk wegrijden".
Ik loop richting de auto gaat deze langzaam naar voren rijden.
Ik denk "leuk geintje ma, wacht nou even zooooo snel ben ik niet"
De auto houdt wat in en ik doe een stapje “ harder” en sta naast de auto,
steek mijn hand uit naar de deurknop en............
Geeft ma opeens gas!
En zie haar zo voor mijn neus langzaam door de bocht draaien
en de parkeerplaats van Ap afrijden.
Verbluft blijf ik staan.
Is ze me nu gewoon vergeten?
Is ze echt zo moe?
En nu?
Afijn, ze zal er zo wel achter komen dat ze “iets” vergeet.

Ik kijk de auto na en zie ineens 2 plaatsen naast de plek
waar de auto van ma stond een bekende auto.
Precies zo'n zelfde auto als......van mijn pa en ma.

MET MA ERIN!!!!!!
Ha ha ha .........was ik haast in de verkeerde auto gestapt.

Hoezo moet ik eigenlijk aan een bril die je altijd op m'n neus moet houden?